Hoeveel langer kunnen jullie nog dat oorverdovende lawaai negeren dat je oproept om te ontwaken?
John Smallman met Jezus op 29 oktober 2013
De Eenheid van de gehele schepping is de onderliggende waarheid die alles wat bestaat ondersteunt, en voor jullie, belichaamd als individuele menselijke wezens met vele verschillende geloven en culturen, is dat een enorme paradox. En jullie gids door de paradox, het doolhof, is je intuïtie, je begeleiding van je ware Zelf, en van degenen die je kunt verkiezen aan te roepen in de spirituele rijken. En om contact te maken met die begeleiding moet je je losbreken van de afleidingen die de illusie je continu voorschotelt – deadlines, verantwoordelijkheden voor anderen, en diverse andere 'zoudens en moetens’ die jullie accepteren als onvermijdelijke en onontkoombare lasten – en neem tijd vrij in je rustige innerlijke ruimte om stil te zijn en te luisteren. En dat kan in eerste instantie heel moeilijk zijn wanneer jullie dagelijkse taken en verantwoordelijkheden blijven opduiken in je denkgeest met de boodschap ‘Je hebt hier nu gewoon geen tijd voor’.
Echter, als het je lukt om die continue roepen om je aandacht ter zijde te schuiven – en dat zul je tot op zekere hoogte als je volhardt in het je er niet mee inlaten – zul je een plek in jezelf creëren, of, realistischer, je zult in jezelf een plek van vrede en veiligheid openleggen, die is er altijd voor jou is geweest. Je dient dat absoluut open te leggen, voor je eigen welzijn. En als je dat doet zullen degenen met wie je enige vorm van relatie hebt – familie, werk, religieuze of politieke genoten – er ook bij winnen. Ten slotte, zoals wij in de spirituele rijken jullie blijven vertellen, ‘Allen Zijn Een’, en daarom hebben je bestaan, je leven, je gedachten, je woorden en je daden allemaal zonder uitzondering een effect op het leven van iedereen.
Het mooie van dit moment in de voortdurende spirituele evolutie van de mensheid, is het snel toenemende gevoel van bewustzijn dat ieder van jullie zijn eigen pad heeft om te volgen, en geen ‘op allen toegesneden pad ‘ (a one size fits all path), ontworpen of aanbevolen door de een of andere goeroe of gezagsdrager. Mensen die je respecteert als mentor kunnen enorm nuttig voor je zijn, zolang je maar goed blijft luisteren naar je eigen innerlijke weten, zodat als het gaat om het maken van beslissingen, je ook dat innerlijke intuïtieve gevoel eert. Wijze, liefdevolle en compassievolle mentoren en gidsen, die geen persoonlijke agenda hebben te vervullen, kunnen je helpen onderscheiden wat je intuïtie je probeert te vertellen. Maar dan moet je tot een bewustzijn komen, een begrip van wat dat is, zodat je kunt bepalen welke actie, indien nodig, je dient te ondernemen in de situatie waarin je leiding zoekt.
Uiteindelijk komt het altijd neer op Liefde. Als jullie keuzes niet gebaseerd zijn op liefde, maar op egoïstisch egocentrisme, dan kies je ervoor niet de les te leren die je wordt voorgeschoteld, en dan zal het je op een later tijdstip opnieuw voorgeschoteld moeten worden, en misschien in heel andere omstandigheden. Je begreep het de eerste keer niet, dus een nieuwe aanpak zal worden aangewend in de hoop dat deze meer betekenis voor je heeft.
De lessen die jullie hebben gekozen om voorgeschoteld te krijgen tijdens jullie mensenlevens, zullen aan jullie voorgeschoteld blijven worden tot jullie ze herkennen voor wat ze zijn, en een inspanning leverend om ze te begrijpen en dan van hen te leren. Ieder daarvan leidt perfect naar de volgende, en dus kun je niet er een overslaan of omzeilen, want ieder ervan geeft je inzichten die je zullen helpen om de volgende te begrijpen. Jullie levenspaden en de lessen die jullie hebben gekozen om daarop voor je te verschijnen, werden zeer verstandig en liefdevol gemaakt, zodat jullie daar het hoogste voordeel uit konden halen met een minimum aan lijden. Het is geen opgelegd lijden dat je ervaart wanneer je je lessen niet leert, het is gewoon het onvermijdelijke gevolg van de fout. Bijvoorbeeld als je je auto te snel door een scherpe bocht op een natte of opgevroren weg stuurt, ligt het voor de hand dat je een ongeluk krijgt omdat je een inschattingsfout hebt gemaakt. Er hoort geen straf bij of heeft dat als bedoeling, maar je kunt ervoor kiezen om wat er gebeurt op die manier te interpreteren.
Toen de afscheiding plaats vond gingen jullie een staat binnen van geheugenverlies, en herinneringen, die afhankelijk zijn van de lineaire stroom van de tijd, sloten je netjes op in het tijdcontinuüm, zodat het Nu moment, waarin de gehele schepping eeuwig bestaat, voor je werd afgesloten of verborgen, en jouw kennis van jouw Eenheid met God was daardoor tijdelijk kwijt. Zonder die kennis van Gods oneindige, eeuwige, en onvoorwaardelijke liefde voor jullie, en waarvan jullie ieder essentiële en onlosmakelijke aspecten zijn, overviel jullie ernstig lijden.
Jullie werden geschapen in Liefde van Liefde door jullie hemelse Vader, en die Liefde verliezen, zoals het lijkt dat jullie hebben gedaan, heeft onvoorstelbare pijn en lijden veroorzaakt. Dat is de reden waarom Hij wil en de intentie heeft dat jullie ontwaken uit jullie gruwelijke nachtmerrie. Hij wil alleen jullie eeuwige geluk, Hij oordeelt noch straft, want dat is niet de weg van de Liefde.
Jullie hebben geprobeerd jezelf te verbergen voor de terreur die jullie instigeerden, om het te verhullen, en om het te ontkennen, maar zo lang jullie afgescheiden lijken te zijn van Zijn Liefde, zal het daar zijn, jullie eigenwaarde ondermijnend door jullie ervan te overtuigen dat jullie ongeliefd zijn, zoals het jullie toelijkt dat jullie dat zijn, jullie derhalve de Liefde onwaardig zijn. Leven met die overtuiging is te pijnlijk om te verduren, en dus wordt het weerlegd, ontkend, en net zo lang diep verborgen in je onbewuste als je de ego-kracht hebt om het te omsluiten.
Toen de afscheiding plaats vond zorgde jullie Vader instant voor haar ontbinding, door ervoor te zorgen dat jullie verbinding met Hem onbreekbaar en eeuwig was – natuurlijk was het altijd onbreekbaar, jullie waren je daar alleen niet van bewust – en altijd voor jullie beschikbaar wanneer jullie ervoor kozen naar binnen te gaan naar je innerlijke ongescheiden ruimte en Hem, of jullie spirituele gidsen, engelen, heiligen, of mentoren aan te roepen.
Vaak was je bang om dat te doen, of deed je dat met tegenzin en sceptisch, aldus beslissend om niet bewust te zijn van dat goddelijke, en altijd in verbinding staand met Hem. Desalniettemin, gedurende de eonen heeft die verbinding het volume van haar roepen naar jou verhoogt, en in de laatste decennia hebben meer en meer van jullie het gehoord en reageerden. Net als de aantallen die reageerden zijn gestegen, zo heeft het volume van de roep-toon dat gedaan, zodat allen het nu horen – ook al erkent nog niet iedereen dat – en dat is de reden waarom jullie gaan ontwaken. Het is alsof jullie de snooze-knop op jullie wekkers hadden ingedrukt toen ze afgingen, omdat jullie nog een paar minuten in bed wilden blijven, maar het alarm, in de sluimer-stand, is zeer persistent en het volume neemt toe met elke nieuwe zoem-uitbarsting, totdat het onmogelijk voor jullie is om het nog langer te negeren.
Dat is waar de mensheid nu is. Hoeveel langer kunnen jullie nog dat oorverdovende lawaai negeren dat jullie oproept om te ontwaken?
Jullie liefhebbende broeder, Jezus.
Vertaling: René