Er staat veel te gebeuren en de illusie is aan het smelten
Saul via John Smallman 06 juni 2014
Bron: http://johnsmallman.wordpress.com/
Vertaling: René
Vertaling: René
Allen op Aarde zijn zielsextensies van jullie ware en hogere Zelven. Het
is alsof je de wijsvinger van je hoger Zelf (als het zo’n aanhangsel had!), die
al je fysieke zintuigen bevatte, doopte in de illusoire omgeving die de
mensheid lijkt te bewonen, om het te testen en de ervaring fascinerend vond, ja
intrigerend. Zozeer zelfs, dat het Zichzelf vergat en volledig in beslag
genomen raakte in de kleine – en ik verzeker jullie dat het inderdaad klein is!
– omgeving waarin het die vinger gedoopt had. Zo in beslag genomen dat het
helemaal Zijn eigen grootsheid vergat en de vreugde die Zijn eeuwige bestaan
Een met de Bron, in de Realiteit, in de Hemel, het op elk moment bracht.
Natuurlijk duurde dat vinger-dopen maar een ogenblik, desalniettemin
lijkt het nog steeds aan de gang te zijn. De aanvankelijke staat van fascinatie
is al lang voorbij, en jullie, de zielsextensies, zijn helemaal niet blij met
de situatie waarin jullie je bevinden. Jullie willen terugkeren naar je
natuurlijke staat Een zijnde met God, en dat verlangen en die intentie leidt
jullie naar ontwaken, om de nodige voorbereidingen af te ronden die de
terugtrekking zal toestaan van die vinger uit de illusoire omgeving, waarin het
permanent verstrikt lijkt te zijn geraakt – misschien zou je kunnen zeggen dat
het bevroren is geraakt in de ijskoude vijver van de tijd.
Het is jullie illusie, die jullie bedachten en bouwden, en die jullie
ondersteunen door de kracht van jullie intentie om zijn schijnbare realiteit te
behouden. Jullie zijn er erg over in strijd omdat jullie het zo echt hebben
doen lijken. Het idee om het te laten oplossen in het niets van waaruit jullie
het bedacht hebben, jaagt jullie angst aan, omdat, vanzelfsprekend, ten gevolge
van de ernstige beperkingen die het jullie schijnbaar oplegt – daarbinnen zijn
jullie wezens van beperkt bewustzijn, beperkte kennis, beperkte intelligentie,
en beperkte creatieve vermogens – je je voorstelt dat als het oplost, dat
jullie dat dan ook doen.
Het lijkt de enige realiteit te zijn, en jullie willen die niet
verliezen en derhalve jezelf. Jullie willen niet ophouden te bestaan, zoals
je je zou kunnen voorstellen dat dat zou kunnen, kon, of zelfs heel zeker zou
gaan gebeuren in die omstandigheden. Die precieze gedachte van de leegte, van
het niets, beangstigt jullie, maar een dergelijke staat bestaat niet en kan
niet bestaan, want ieder bestaan is in God en is dus eeuwig en altijddurend.
Jullie zijn allemaal, in meerdere of mindere mate, afhankelijk van je gekozen
levenspad, zelfbewust, en daarom geloof je dat je bestaat, want je ervaart en
voelt je in leven door je lichamelijke zintuigen, en dat aspect van jezelf dat
zich bewust is, dat gelooft, dat er getuige van is, is de eeuwige Jij geschapen
door God.
Op een heel ander niveau weet je ware Zelf dat wat het ervaart met die
‘wijsvinger’ onwerkelijk is, en dat Het zal terugkeren naar een staat van
opperste vreugde wanneer het zich terugtrekt uit de illusie. Jullie ontwaken is
het proces van terugtrekking van deze vinger uit de duistere, beangstigende,
troebele, en ijskoude wateren waarin de illusie veranderende toen het gevoel
van afscheiding, verlating en eenzaamheid die het jullie voorschotelde, jullie
overweldigde.
Jullie sterke verbeeldingskracht stelde jullie in staat om het moment
waarin jullie je vingers doopten in de illusoire realiteit die jullie hadden
gebouwd, uit te strijken over eonen, tijd zijnde een krachtig en essentieel
aspect van de illusie. Het was door het gebruik van jullie eigen Godgegeven
krachten, jullie gegeven door jullie Vader op het moment van jullie schepping,
dat jullie de illusie bouwden en ontwikkelden, en nu zijn jullie in het proces
van ontmantelen ervan, zodat jullie kunnen terugkeren naar Huis door
terugtrekking van jullie steun ervan, en het toe te staan op te lossen zoals
smeltende sneeuw, of te verdwijnen als ochtendmist in de hitte van de zon.
Er staat veel te gebeuren en de illusie is aan het smelten, oplossen, en
staat op het punt te verdwijnen omdat er niets onwerkelijks kan bestaan in de
Tegenwoordigheid van God. Het heeft nooit bestaan, en al wat daarbinnen
schijnbaar heeft plaatsgevonden, is net zo illusoir en onwerkelijk als de
illusie. Jullie hebben goed werk geleverd door het in bestaan te bedenken en
verbeelden, maar haar moment is voorbij, en het ontwaken wenkt. Jullie zijn een
beetje als kinderen, helemaal geabsorbeerd en in beslag genomen door jullie
spelletjes, zodat ze uitermate echt lijken, en dan worden jullie aan tafel
geroepen en eraan herinnerd dat er ijs en aardbeien op het menu staat, en
instant wordt het spel vergeten en rep je je naar binnen om ter voorbereiding
je handen te wassen.
Dus, wanneer jullie je dagelijks bezighouden met meditatie, en graag een
liefdevolle knuffel willen van degenen die jullie aanroepen, herinner jezelf er
dan ook aan dat ijs en aardbeien, en vele andere dingen die echt genot
schenken, bij jullie ontwaken wacht.
Met heel veel liefde, Saul.
Vertaling: René
Geen opmerkingen:
Een reactie posten